wat wij geloven

Geloven is voor mij iets doen aan wat wij aantreffen. Wij zijn de armen van Christus, dus wij moeten het doen. Onze trouwtekst eindigde met het zinnetje: doe Gij evenzo... Dat heb ik altijd geprobeerd. Ik ben kritisch geworden over de teksten in de Bijbel die ik lees. Ik ben verschoven van het moreel lezen van de Bijbel naar een meer gelaagde manier. Ik lees het nu als beelden, metaforen, waarmee ik iets kan doen. De Bijbel is niet uit de hemel gevallen, maar is wel een rijke schat aan beelden. Ik geloof niet meer dat ik het weet, want ik weet het niet. Ik heb wel dingen ervaren en dat geeft mij houvast. Een mooi beeld is het lied over de adelaar die zijn jongen uit het nest gooit zodat ze gaan vliegen op eigen kracht.